اثر باقیمانده کودهای آلی و شیمیایی کشت گیاه بهاره (سیاهدانه) در تولید کود سبز نخودفرنگی (Pisum sativum)

در کشاورزی پایدار استفاده کارآمد از باقیمانده کودها در تولید کود سبز اهمیت ویژه­ای دارد. بنابراین، به منظور بکارگیری باقیمانده کودهای گاوی و شیمیایی کشت سیاهدانه در تولید کود سبز نخودفرنگی، آزمایشی در دانشگاه شهرکرد طی سال زراعی 92-1391 اجرا شد. تیمارهای کودی در کشت سیاهدانه (سال زراعی 91-1390 ) شامل کود گاوی، کود شیمیایی اوره، سه نسبت کود گاوی: اوره تقسیطی (۲:۱؛ ۱:۱؛ ۱:۲) و سه نسبت کود گاوی: اوره غیر تقسیطی (۲:۱؛ ۱:۱؛ ۱:۲) و همچنین عدم مصرف کود (شاهد) بودند. کشت نخود فرنگی بدون اضافه کردن کود (دامی یا شیمیایی) در سال زراعی 92-1391 انجام شد. نتایج نشان داد که باقیمانده تیمارهای کود گاوی و کود  گاوی :کود اوره (2:1) تلفیقی تقسیطی بیشترین مقدار وزن خشک نخودفرنگی، به ترتیب معادل 3734 و 3526 کیلوگرم در هکتار در مرحله گلدهی را تولید نمود. بیشترین غلظت نیتروژن (1/51 و 3/50 گرم بر کیلوگرم  در مرحله قبل از گلدهی و گلدهی)، جذب نیتروژن (2/176 کیلوگرم بر هکتار در مرحله گلدهی) و نسبت نیتروژن به فسفر (3/13 در مرحله گلدهی) در باقیمانده تیمار کود گاوی: کود اوره (2:1) تقسیطی به‎دست آمد، ولی بیشترین جذب فسفر (1/16 کیلوگرم بر هکتار در مرحله گلدهی) در باقیمانده تیمار کود گاوی مشاهده شد. کمترین نسبت کربن به نیتروژن (14/13 در مرحله قبل از گلدهی) به باقیمانده تیمار گاوی: اوره (2:1) تقسیطی اختصاص داشت. به طور کلی می­توان نتیجه­گیری کرد که استفاده از باقیمانده کودهای مصرفی در کشت قبلی علاوه بر جلوگیری از هدر رفتن عناصر غذایی تکنیک مؤثری در بهبود تولید و کیفیت کود سبز می­باشد.